9) Yürekler Sağanağı Altında

Aydın ALP tarafından yazıldı. Pazartesi, 16 Eylül 2013 14:10

ölümlerin izini sürüyoruz artık
bir zamanlar gençtik, yumruklarımız havada
yanımızda yöremizde yürekler çiseliyordu
ayrımına varmadığımız fanilikler içinde
sonsuzluğa meydan okuyorduk
yürekler sağanağı altında
ölümlere yetişemiyoruz artık

hangi güç bizi savurmuş bu gezegene
kim ya da ne ve ne hakla
zenginler neyse ne de
biz yoksulları bu kahırların ortasına

mustafa, güzel kardeşim ölüyor
gencecikken
kızı daha bir yaşında bile değilken
acı sersemletiyor beni
kan beynime sıçrıyor

bu dünyayı bir kriket topu gibi fırlatmak isterdim
uzaklara…çok uzaklara
sevginin ve sevgililerin ölmediği bir galaksiye
ben öleceğim ve sevgilim ardımda gözyaşı dökecek
kahrolsun böyle bir hayat
doğanın doğasına lanet olsun
ben öleceğim ve çocuklarım bensiz büyüyecek
düşündükçe kanım kızışıyor
dünyayı bir kriket topu gibi fırlatmak istiyorum
uzaklara…çok uzaklara
sevginin ve sevgililerin ölmediği bir galaksiye

--------------:---------------:---------------

ah, elimde olabilseydi
mustafa’m mustafa
bütün güzel insanları geri getirirdim
ve ruh verirdim bütün doğaya
sevgiyle çarpan bir kalp
akrep bile sokmazdı hiçbir canlıyı
ve hiçbir mikrop türüne yer vermezdim
ve insan güzelken ölüme asla

benim elimde olabilseydi
bu yarım aklımla bile
muhteşem bir güzellik oluştururdum
ölüm
sevgisizliğin başladığı yerde gelirdi
yaşam
aşkın olduğu yerde sürerdi

evet, elimde olabilseydi
harikalar yaratırdım
mide katmazdım insan bedenine
bencilliğin ve kötülüklerin kaynağı
açlık olmazdı
ve gözleri öyle doygun yapardım ki
temiz hava, yeşillik ve insan sıcaklığı
ve suyla yaşatırdım insanlığı

ve benim yarattığım insanlar
zombi olmazdı
kim güçlüyse ardı sıra
asla
adalet ve sevgi olurdu
tek yasa